VI ♥

Szłam, aż wreszcie doszłam za domek. Sebastian siedział skulony z fajką w dłoni.

- Seba... - Podeszłam do niego, i przytuliłam go mocno.

- Co Seba? Co? Kocham cię, od pierwszej klasy podstawówki! A ty i Kuba i w ogóle... I to koniec, rozumiesz? - Dusił się wręcz, krzycząc na mnie. Usiadłam obok i zapaliłam.

- Jaki koniec?

- Koniec, nie chcę bez ciebie... Nie umiem bez ciebie... Szczególnie wiedząc że jesteś z moim najlepszym kumplem.

- Nie pierdol, nie będzie końca.

- Będzie Nikola, i ty już tego nie jesteś w stanie zmienić.

- Kurwa, Sebastian! Słyszysz siebie? Pierdolisz trzy po trzy! Pojebało cię, rozumiesz!? Jesteś moim bratem i nie możesz sobie odejść bo chuja mać jestem z Kubą! - Zaczęłam drzeć się chyba na całe osiedle.

- Wszystko mogę...

- Mam dość! - Rozpłakałam się, wstałam i wróciłam do domu. Ponownie wróciłam do domu po drugiej lekcji, totalnie nie wiedziałam co się ze mną działo. Weszłam z opuchniętymi oczami, na szczęście mama była w pracy, tata też, a siostra w przedszkolu. Poszłam do swojego pokoju, rzuciłam z całą siłą swoim plecakiem i odpaliłam lapa. Weszłam na gadu, czytałam opisy po kolei. Doszło do opisu Kuby " Kocham Cię najmocniej, zaraz wracam. ". Jechałam dalej, zobaczyłam opis Seby " Gdybyś miała mnie nie zobaczyć, co byś zrobiła w przeddzień? " Obydwaj mieli opisy z tracku Onara - Ja bym oszalał, więc naszła mnie ochota na posłuchanie tego, i z nie wiadomo jakich powodów znowu się rozpłakałam tym razem bardziej. Ustawiłam sobie opis " W lustrze widzę nas, nie siebie. " Taki już miałam zwyczaj że każdy mój opis był z jakiejś piosenki, nie wiem czemu. W środku mnie rozpierdalało, Sebastian chciał odejść, Kuba się nie odzywał, było zjebanie jak nigdy. Miałam już dość, do tego prawdopodobnie będę zagrożona z fizyki i biologi, chciałam wcisnąć "stop" albo "reset". Cokolwiek...